Yargıtay sekizinci hukuk dairesine, 2017/1881 Esas numaralı 2017/4519 karar numaralı davanın konusu aşağıdaki gibidir;

                ...’da ikamet eden bir aile, 10 Şubat 2014’te kiraladığı dairenin kira ücretini her ay düzenli olarak mülk sahibinin annesinin banka hesabına yatırdı. Kira ücretinin kendisine aylardır ulaşmadığını gerekçe gösteren iş yeri sahibi, 3 Haziran 2015 günü kiracı aleyhine icra takibi başlattı. İlgili icra takibine karşı “Yargıtay” a itirazda bulunmuştur.

            Yargıtay sekizinci hukuk dairesini görüşü ve kararı ise aşağıdaki gibidir;

• Davalı kiracı yargılama aşamasında, kira sözleşmesinin başlangıç tarihinden itibaren 2 yıllık kira bedelinin davacının annesi hesabına yatırıldığını, bu şekilde 2 yıllık kira borcunu ödediğini savunmuş ve ödeme belgesini dosyaya sunmuştur. Buna göre; 10.02.2014 tarihinde davacının annesi hesabına “ ...'ın oğlu ...'a ait 2 senelik konut kira bedeli” açıklaması ile 7.000,00 TL ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Kira bedeli aksi kararlaştırılmadıkça kiraya verene ödenmesi gereken borçlardan olup üçüncü kişiye yapılan ödeme kiracıyı borcundan kurtarmaz. Bu sebeple davacı alacaklı tarafından kira ödemesi olarak kabul edilmeyen üçüncü kişi adına yapılan ödemeler davalı kiracı şirketi borçtan kurtarmaz.
• Yargıtay sekizinci hukuk dairesi 16 ay boyunca kira parasını mülk sahibinin annesinin hesabına yatıran kiracıyı haksız buldu. Ödemenin kiracıyı borçtan kurtaramayacağına hükmedildi.